Aan de koffie in Corte. Het middelpunt van Corsica. Mooi stadje met een, voor een hond, niet bereikbare citadel....Oja..in Bastia werd plotseling een wel erg bekend Belgisch chocolademerk gespot.
Van al dat klimmen en wandelen word je aardig warm. Gelukkig was er een bereidwillige Pizzaboer die belangenloos z'n koud waterslang beschikbaar stelde. Daarna even lekker uitschudden....Kreeg ik in Iille Rousse ook nog eens een stuk kauwgom tussen m'n hete tenen. Vrouwtje pulken en Daan waste de rest er lekker af!
De tocht om Cap Corse duurde een hele dag. In St. Florent nog even rondgekeken en teruggereden via de Col de Teghime. Genoemd naar de bevrijders van Bastia. Boven op de Col kan je naar de oost en de westkust kijken. Boven ons diep donkere wolken. Prachtig! Je ziet de landtong tussen de lagune en de zee waarop de camping staat.
Na een paar dagen aclimatiseren: Op naar Cap Corse! Een ervaring op zich, want in deze route om de Noordkaap van Corsica zit één van de mooiste kustwegen van de wereld. Onderweg natuurlijk ergens koffie gedronken en gegeten. Dat hoort erbij.
Geheel iets anders dit jaar! Geen Hongarije maar Corsica. Via België, Luxemburg, Frankrijk (twee tussenstops) naar Genua (Italië). Daar de ferry van MobiLines naar Bastia. De Ferry duurde maar 4.5 uur, dus geen probleem voor Luca. We hebben de eerste de beste camping gepakt na ontscheping in Bastia en dat is ons bijzonder goed bevallen. Direct aan 't strand. Luca kon permanent afkoelen en ook de dames hadden het prima naar hun zin.