Speciale LUCA vakantie aflevering!

Luca, als waterhond, vindt het warme weer best lekker, maar zoekt toch af en toe de verkoeling op!

Vakantie Hongarije deel 4

Zondag 2 augustus 2009: Vandaag gingen we Melanie wegbrengen naar de luchthaven van Budapest. Natuurlijk niet rechtstreeks naar met een omweg via Szentendre. Het was niet druk om de M3 dus schoten we lekker op. In Budapest rechtsaf en o ver één van de bruggen recht op ons doel af. Achteraf bleek dat dit een achterhaalde manoeuvre was. Sinds een jaar ligt er een nieuwe brug over de Donau die al het gedoe in Budapest achterwege laat. Kortom, we hadden een half uurtje eerder in Szentendre kunnen zijn. Ondanks het goede weer was het niet druk in de straatjes. Wel drukkend warm. Hier en daar werden inkopen gedaan en uiteindelijk neergestreken bij het Kaféhaz van het Marsepeinmuseum voor een koffie met een marsepeintaartje. Ikzelf hou me aan een Sacher torte. We moesten op de tijd letten, dus hadden de meiden slechts een kwartiertje om het museum te bezoeken, maar dat bleek voldoende om een indruk te krijgen wat je zo allemaal kan maken van dat suikerspul.
Op naar de luchthaven! We namen de nieuwe brug en dat bleek de start van een complete nieuwe rondweg rond Budapest. De infrastructuur van dit land verandert zo snel dat er nauwelijks tijd is om een behoorlijke bewegwijzering tot stand te brengen. De nieuwe weg bracht ons in sneltreinvaart naar de luchthaven. 37 graden buiten en binnen airco! Luca was een gewaardeerde gast en mocht zo waarlijk naar binnen. Doordat we de snelweg hadden genomen hadden we genoeg tijd om rond te kijken. Daar moet je je niet al te veel van voorstellen. Slechts één winkeltje en te weinig zitplaatsen voor alle vertrekkende passagiers. Son hield zich bezig met het inchecken van Melanie en wij met het bestuderen van alle rare figuren die je langs ziet trekken. De ANWB alarmcentrale had gezorgd dat Mel als “Ummetje” (unacompanied minor) geheel begeleid naar haar stoel werd gebracht. Dat gebeurde door een aardige Hongaarse dame. Tezamen met nog 2 andere Ummetjes zwaaiden we haar uit. We moesten nog even wachten totdat we het sein kregen dat ze op haar plaats zat en toen met een snelle vaart terug naar de camping. Daar hebben we in het aanpalende restaurantje nog een Cordonbleu naar binnen gewerkt. Inmiddels was Mel al geland en veilig bij moeders aangekomen.
Maandag 3 augustus: Stralend weer en de hele dag op de camping doorgebracht. Lekker luieren en af en toe een duik in het zwembad. Danielle sloot zich naadloos aan bij de campingjeugd en vermaakte zich meer in dan uit het zwembad. ’s Avonds zelfgemaakte patatjes naar binnengewerkt met spiesjes.

Vakantie Hongarije deel 3a

Foto's van de Gulashparty, de Grotten van Aggtelyk en de Pizzeria. De interne flitser van de Sony liet 't afweten in de grotten. Dat wordt dus een externe flitser na de vakantie.... Gelukkig heeft Danielle genoeg foto's gemaakt met haar eigen camara. Die worden gebruikt voor 't album!

Vakantie 2009 Hongarije deel 3

Vrijdag 31 juli: Vandaag hebben we tocht gemaakt naar het hart van het Bükkgebergte: Szilvasvarad. Dit kleine dorpje staat bekend om z’n paardenfokkerijen en om het prachtige natuurgebied wat ontdekt kan worden als je het smalspoortreintje neemt die je hoog in de bergen weer afzet. Beneden moesten we een klein uurtje wachten, maar dat werd opgevuld met het doorzoeken van de vele prullariawinkeltjes. Nagenoeg geen souvenirs, maar vol met onduidelijk kinderspeelgoed. We waren niet de enigen die omhoog wilden. Drie bussen vol met ouden van dagen sloten zich op het laatste moment aan, dus het werd nog dringen om een plaatsje. De tocht omhoog voerde door dichte bossen. Halverwege aan de rechterkant konden we van bovenaf de vele forellenkwekerijen zien. Bij het eindstationnetje aangekomen nam niet iedereen het smalle pad naar boven. Daar is na een immense steile klim over een rotsachtig pad een prehistorische grot te zien. Duizenden jaren geleden woonden daar de eerste mensen uit dit gebied. De klim omhoog was zwaar. Klimmen met 30 graden is geen makkelijk klusje. Alleen Luca vond ’t een “eitje”. Boven aangekomen liep het zweet aan alle kanten van ons lichaam. De grot zelf is simpel. Geen verdere uitleg op borden of zoiets en weinig uitzicht. Vanaf hier hebben we hele tocht lopend in omgekeerde richting gedaan. Makkelijk omdat je alsmaar daalt. Er liep een klein beekje met zuiver helder water langs het pad. Luca kreeg genoeg kans om haar zwemkunsten te showen. Onderweg passeerden we de kwekerijen. Duizenden forellen, in alle stadia van klein naar groot, worden hier gekweekt om uiteindelijk ergens op een bord terecht te komen. Na een wandeling van een uur waren we weer terug bij de auto. Inmiddels betrok de lucht en dat hebben we geweten! Het begon te regenen toen we weggingen en dat duurde totdat we weer op de camping waren! Een niet zo’n klein beetje water. De hemel ging werkelijk open. Rustig rijdend en verbaasd van het vele water lieten we de zondvoed over ons heen komen….. ’s Avonds was er op de camping een Gulashparty. Er hoefde dus niet gekookt te worden. Vooraf nog even chillen met een drankje en een chippie! De Gulash smaakte prima, alhoewel er erg veel aardappels gebruikt waren i.p.v. vlees. Overigens geen probleem  Toen de eerste schaal was leeggevist, kwam er een tweede. Als toetje overheerlijk warm appelgebak. Een prima avond!
Zaterdag 1 augustus: Vroeg opgestaan, want vandaag gingen we een lange tocht maken naar de grotten van Aggtelek. Dat betekende een paar uur in de auto! Eerst de weg naar Ozd door het Bükkgebergte en daarna door een mooi heuvelland. Aggtelek ligt aan de Slowaakse grens en staat bekend om een 25 km lang grottenstelsel wat pas in de dertiger jaren van de 20ste eeuw is ontdekt. Hier kan je tochten maken van een uur of voor de diehards 5 uur. Bij het binnenrijden van Aggtelek moest natuurlijk een foto worden gemaakt van het plaatsnaambord. Aangezien ik de grottentocht al eens eerder heb gemaakt, bleef ik buiten in de schaduw wachten tezamen met m’n boek en Luca. De meiden namen de kleine tocht van een uur. Geïmponeerd kwamen ze al bibberend weer naar buiten. Binnen is het namelijk 10 graden. Ook hier was een lange rij met winkeltjes. Ze lijken allemaal op elkaar en bieden allemaal dezelfde rotzooi. Van speelgoedpistolen tot onduidelijk grote plastic vazen. Dat er nu niet iemand op het idee komt iets origineels aan te bieden…. Na een warme Langos met suiker zijn we teruggereden via Miskolc. Die terugrit was een hele spannende! Vanaf Miskolc zijn we namelijk over een smalle weg door het Bükkgebergte naar Eger gereden en vandaar naar de camping. Het weggetje was in het eerste stuk uitzonderlijk smal. Om het tegemoetkomend verkeer te passeren moest gestopt worden op een uitwijkplaats. Het uitzicht was echter formidabel. Na Bükkzenkereszt ging het over op een pas geasfalteerd tweebaans weggetje. Ook deze weg had om de 50 meter een scherpe bocht of een haarspeld. Nagenoeg geen verkeer en de bomen sloten zich boven de auto weer aanéén. Prachtig! Dit is pas autorijden! Klimmen en dalen!
‘s avonds hebben we een pizza gegeten op het terras van een kleine pizzeria naast de camping. Prima kwaliteit en na afloop een schepijsje! Die hoefden we overigens niet te betalen. Dat scheelt dan weer 1400 forinten! Deze avond is Melanies laatste avond samen met ons. Morgen brengen we haar naar Budapest waar ze met Malev naar Nederland terugvliegt. Haar oma is deze week overleden en vanzelfsprekend wil Melanie bij de begrafenis zijn. De ANWB Alarmcentrale heeft alles tot in de puntjes geregeld.

Vakantie Hongarije deel 2 foto's

Het bezoek aan Eger en de BBQ op de Nomad Camping!

Vakantie Hongarije 2009: deel 2

Na een dagje rust op de camping en natuurlijk in het thermalbad zijn we de omgeving nog maar eens gaan bekijken. Veszprem, de hoofdstad van de gelijkgenaamde provincie, was het eerste doel. Via kleine wegen en mooie dorpjes en een graadje of 30 op de thermometer, kwamen we daar aan rond 12 uur. Alvorens er natuurlijk gewinkeld moest worden, zijn we eerst naar de burcht gegaan. De auto in de koele parkeergarage. IJsjes genoeg daar en mooie gebouwen. Op het plein van de burcht bouwden ze op dat moment een podium op voor een of ander optreden die avond. De kerk in het midden werd door de dames even van binnen gekeken en aan het eind van een smalle doorlopende straat was een prachtig vergezicht over Vesprem. Inmiddels rond 1 uur bleken de meeste winkels in het centrum vanwege “zaterdag” gesloten. Geen S’Oliver dus….. Wel was er een winkelcentrum open op loopafstand en dat werd als alternatief gaarne aanvaard. Ondertussen had Luca haar fontein alweer gevonden en waren de dames op jacht. Niet dat er wat gekocht werd. De mode is er toch iets anders dan bij ons. We lieten Veszprem achter ons en zetten koers naar Tihany. Een klein lief dorpje op een heuvel op het schiereiland in het Balaton. Het was er behoorlijk druk. Het uitzicht was fantastisch. Er stond een behoorlijk windje wat enigszins de hitte dragelijk maakte. Na een dikke schnitzel en pizza weer op huis aan. Via een mooie tussendoorweg met veel vergezichten de camping weer bereikt.
In de tweede week op dinsdag hebben we in alle vroegte het kamp opgebroken en zijn we op weg gegaan naar de NomadCamping in de buurt van Eger. Noszvaj! Na 364 km en dwars door Budapest kwamen we om 4 uur aan. Een klein maar fijn campingkje in een pittoresk dalletje midden tussen het groen. Direct naast de camping liggen twee kleine meertjes. Het was er wel druk. Veel Nederlanders en een paar Belgen. Naast ons ook een Hongaars gezin. Op Woensdag zijn we Eger gaan verkennen. Een gezellige drukte en veel kleine winkeltjes en natuurlijk veel ijs. `s avonds was er een gezamenlijke BBQ met live muziek. Een prima bandje en het vlees was formidabel. Met de nodige wijn werd alles vakkundig weggespoeld. Vandaag blijven we bij de caravan en genieten van de zon en de schaduw!

Hongarije 2009 deel 2

Kesthely en op bezoek bij Inge van Zanen en Willem Geelhoed.

Hongarije 2009 eerste week!

Zondagmorgen vroeg weg. Om kwart over vijf, nog een deetje duf, richting Hongarije. Het eerste deel door Nederland en het Roergebied een beetje regen. Na een korte stop nam Sonja het stuur over en kachelde zo'n 150 km verder langs Afschaffenburg. Hier begon de ellende. de eerste 20 kilometer file doemde op. Via wat onduidelijke sluipwegen (hoera we hebben een Garmin...) en een niet ingepaste klim, kwamen we voorbij Wurtsburg wederom in een file van 5. De eerste bakken regen zorgde verder voor vertraging. Langs Neurenberg en toen ging de hemel pas echt open. Wat een water. Dan maar de camping in Valberg opgezocht. Niet door naar Passau, want de vertraging van de hele dag had het tijdschema behoorlijk in de war gegooid. Caravan aan de kant, poten uit en op naar het restaurant. De eerste pizza's van de vakantie gingen er in als koek. De volgende morgen vol goede moed op pad. Na enkele kilometers alweer een waarschuwing voor een gigantische file i.v.m. een gecrashte vrachtwagen. Via bundesstrasses dit obstakel omzeilt en dan op naar Oostenrijk. Inmiddels files gewend,toch nog in een kleintje verzeild geraakt. In Oostenrijk de eerste stop om wat bij te komen. De temperatuur ging op naar de 22 graden.Sonja weer achter het stuur: 160 km op een niet drukke autobaan richting Wenen. Het Wiener Wald werd gemakkelijk genomen met onze Peugeot 307 SW. Hierna richting Sopron. De hemel kleurde alweer donker en eenmaal in Hongarije kwam de eerste regen weer op de voorruit. In Sarvar aangekomen troffen we een redelijk drukke Thermalcamping aan. Goed opgezet en,net als we in de UK gewend waren, "Hard pitches". Sanitair nieuw en redelijk onderhouden. De volgende dag Hongarije op z'n best: 35 graden en een lekker windje. Danielle en Melanie direct op onderzoek in het inmense zwemcomplex. Veel thermalbaden en buiten grote zwembaden en een golfslagbad. Niet uit te slaan die meiden. Son en ik hebben elkaar afgewisseld i.v.m. Luca. Die mocht helaas het bad niet in.`s avonds bezoek gehad van de plaatselijke muggenfanclub. Die schijnen hier een clubhuis te hebben die alleen bij schemer opengaat. Ook de volgende dag de gehele dag op de camping en in het bad gebleven. Gisteren maar even de reeds gebruinde en rode lichaamsdelen rust gegund. In de koele auto naar het Balaton en Kesthely. Wat een warmte als je uit de auto kwam. 35 graden zonder wind. Luca vond eerst een plek waar ze even zwemmen kon in het Balaton en daarna in een plaatselijke fontein. Het was echt te warm om in dit mooie stadje te lopen. De airco in de auto bleek een uitkomst. Op naar de zus van Wim. Inge van Zanen met haar vriend Willem die al jaren in een heel klein dorpje woont. Milejszeg. Die Garmin doet ´t goed, maar stuurde ons via de allerkortste weg. Dat bleek een kleine vergissing. Uiteindelijk via een zand en grindpad vol diepe kuilen en over heuvels het dorpje gevonden. We werden allerhartelijks ontvangen. Luca had er gelijk een grote vriend bij. Die zag je dus ook niet meer in de grote boomgaard die achter het huis lag. Onder het genot van een koud frisje, lekker onder een grote perenboom gezellig bijgepraat. Ik denk dat ik Inge zo´n 25 jaar niet gezien heb. Na een uurtje weer op pad richting Sarvar. Onderweg in een wegrestaurantje bijzonder lekker gegeten. ´s avonds op de camping stak een geweldige wind op en ook dreigde er een behoorlijk onweer. Dat trok echter in de loop van de nacht weg en konden we rustig slapen. Vandaag wederom 35 graden. De meiden zijn nu in het zwembad en ik kan mij even uitleven op de laptop.

Op bezoek in Inverness, Schotland Voorjaar 2009

In Inverness hebben we onze vrienden, de familie Knapp, bezocht. Danielle kon het goed vinden met Nathalie en Rachel.

Kinnaird Head Lighthouse and museum Fraserburgh 2009 deel 2.

Kinnaird Head Lighthouse and museum Fraserburgh 2009

The museum building contains several galleries containing a fabulous collection of glass lenses and lighting technology. The Kinnaird Head Lighthouse is a fascinating example of fitting new wine into an old bottle. This fine 16th century castle built for the Fraser family was altered to take the first lighthouse built by the Commissioners of the Northern Lighthouses in 1787.

The lighthouse is still in working order but has now been replaced by a small unmanned light nearby. It remains much as it was left by the last lighthouse crew.

We visited this lighthouse on the 27th of April 2009.